Χρίσμα

Το μυστήριο του χρίσματος, που ονομάζεται και επιβεβαίωση, γίνεται πάντα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μαζί με το βάπτισμα. Όπως το Πάσχα δεν έχει νόημα για τον κόσμο χωρίς την Πεντηκοστή, έτσι και το βάπτισμα δεν έχει νόημα για τον χριστιανό χωρίς το χρίσμα. Σε αυτήν την κατανόηση και πρακτική, η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφέρει από τη Ρωμαιοκαθολική και την Προτεσταντική Εκκλησία, όπου τα δύο μυστήρια συχνά διαχωρίζονται και δίνονται άλλες ερμηνείες από αυτές που υπάρχουν στην παραδοσιακή Ορθοδοξία.

Το χρίσμα, το δώρο του Αγίου Πνεύματος, τελείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλείφοντας όλα τα μέρη του σώματος του ατόμου με το ειδικό λάδι που ονομάζεται ιερό χρίσμα. Το λάδι αυτό, που λέγεται και μύρο, παρασκευάζεται από τους επισκόπους της Εκκλησίας τη Μεγάλη Πέμπτη. Χρησιμοποιείται στο χρίσμα για να δείξει ότι το δώρο του Πνεύματος δόθηκε αρχικά στους ανθρώπους μέσω των αποστόλων του Χριστού, των οποίων οι επίσημοι διάδοχοι στον κόσμο είναι οι επίσκοποι της Εκκλησίας (βλέπε Πράξεις 8:14, 19:1-7).

Στο χρίσμα δίνεται στο άτομο η «εξ υψίστης εξουσίας» (Πράξεις 1-2), το δώρο του Πνεύματος του Θεού, για να ζήσει τη νέα ζωή που έλαβε στο βάπτισμα. Είναι χρισμένος, όπως ο Χριστός ο Μεσσίας είναι ο χρισμένος του Θεού. Γίνεται -όπως τόλμησαν να το πουν οι πατέρες της Εκκλησίας- ένας «χριστός» μαζί με τον Ιησού. Έτσι, μέσω του χρίσματος γινόμαστε «χριστός», γιος του Θεού, ένα πρόσωπο στο οποίο κατοικεί το Άγιο Πνεύμα, ένα πρόσωπο στο οποίο ζει και ενεργεί το Άγιο Πνεύμα -- αρκεί να τον θέλουμε και να συνεργαζόμαστε με τον ισχυρό και άγιο του έμπνευση. Έτσι, μόνο μετά το χρίσμα μας γίνεται η βαπτιστική πομπή και ακούμε την επιστολή και το ευαγγέλιο της εν Χριστώ σωτηρίας και φώτισής μας.

Μετά τη βάπτιση και το χρίσμα, το άτομο που προσλήφθηκε πρόσφατα στην οικογένεια του Θεού είναι σίγουρη. Το tonure, το οποίο είναι το κόψιμο των μαλλιών από το κεφάλι στο σημείο του σταυρού, είναι το σημάδι ότι το άτομο προσφέρει πλήρως τον εαυτό του στον Θεό -- τα μαλλιά είναι το σύμβολο της δύναμης (Ιουδ. 16:17). Έτσι, μέχρι τον δέκατο πέμπτο αιώνα, οι κληρικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας -- οι "επαγγελματίες χριστιανοί", ας πούμε έτσι - φορούσαν το μαντήλι όλη τους τη ζωή για να δείξουν ότι η δύναμή τους ήταν στον Θεό.